Leczenie otyłości
Otyłość ma nie tylko konsekwencje estetyczne, ale przede wszystkim zdrowotne. Przy nadmiernej wadze ciała zwiększa się podatność na wystąpienie wielu chorób: cukrzycy, nadciśnienia i zmian zwyrodnieniowych stawów. Częstsze staje się również występowanie nowotworów złośliwych i poważnych chorób serca oraz niepłodności.
Oznacza ona nie tylko utratę zdrowia, ale bardzo często obniża częstotliwość relacji międzyludzkich, powodując stres i stany depresyjne. Z powodu wyglądu osoby otyłe są często dyskryminowane i mają trudności ze zdobyciem rozmiaru wymarzonego ubrania.
Gdy jednak sama dieta nie przynosi optymalnego efektu, konieczne jest zastosowanie konkretnego leczenia. Zwłaszcza, gdy zmagasz się z chorobliwą otyłością, która pojawia się wtedy, gdy masa ciała przekracza poziom 35 na wskaźnikach BMI.
Programy walki z otyłością powinny obejmować zwłaszcza wprowadzenie kontrolowanego sposobu żywienia według zaleceń lekarza oraz modyfikację stylu życia i sposobu wypoczynku , a także zwiększenie ilości ruchu i wysiłku fizycznego.
W związku z tym, podstawą skutecznego leczenia jest prawidłowa ocena wydatku energetycznego pacjenta. Dla mężczyzn wartość uzyskuje się poprzez pomnożenia optymalnej masy ciała przez 30-35 kcal na każdy kilogram, natomiast dla kobiet przez 25-30 kcal/kg. Równie ważne jest zastosowanie diety z równomiernym ograniczeniem tłuszczów i cukrów, dlatego uzupełnia się ją pełnym zestawem witamin i minerałów. Konieczne jest realizowanie programu diety przez dłuższy czas, żeby nie doprowadzić do tzw. efektu jo-jo.
Leczenie wysiłkiem fizycznym
Niska aktywność ruchowa, mimo że nie stanowi bezpośredniej przyczyny otyłości, bardzo jej sprzyja. Rzadko też udaje się zredukować masę ciała samym wysiłkiem fizycznym, ale dzięki niemu możliwe jest utrzymanie energetycznej równowagi bez drastycznych ograniczeń dietetycznych. Dlatego w ramach leczenia otyłości stosuje się 30-60 minutowy trening leczniczy po ok. 3-5 razy w tygodniu. Składa się na niego tlenowy trening dynamiczny obejmujący gimnastykę, jogging, pływanie, marsz, badminton lub siatkówkę i jazdę na rowerze. Przed rozpoczęciem treningu leczony pacjent jest szczegółowo badany, by dopasować wysiłek fizyczny do jego możliwości.
Zobacz również:
Farmakologiczne leczenie otyłości u dorosłych
Dawniej w leczeniu otyłości stosowano suplementy, które powodowały szybsze zużywania energii przez organizm. Obecnie jednak tego rodzaju specyfiki są wycofane z lecznictwa, gdyż nowoczesna farmakoterapia otyłości skupia się przede wszystkim na hamowaniu łaknienia. Jednak stosowanie takich leków, połączone z odpowiednią dietą, mogą spowodować spadek wagi co najwyżej o 8-10 proc. Dlatego także dla pacjentów z mniejszym zaawansowaniem nadwagi wskazuje się liczne parafarmaceutyki, które często są stosowane jako środki wspomagające w terapii mocnej otyłości.
Chirurgiczne leczenie otyłości
Jeżeli otyłość trwająca ponad 5 lat powoduje komplikacje zdrowotne – metaboliczne i oddechowe konieczne jest leczenie chirurgiczne. Wówczas najczęściej praktykowane jest odsysanie nadmiaru tkanki tłuszczowej lub tzw. gastro plastyka. Ta ostatnia polega na ograniczeniu pojemności żołądka, podczas zabiegu operacyjnego lub za pomocą endoskopowego wprowadzenia balonika. Po takim zabiegu pacjent musi być podlegać stałej obserwacji lekarza przez co najmniej 7 miesięcy. Jest to spowodowane koniecznością ciągłego wyrównywania niedoborów białka i witamin, będących konsekwencją małej pojemności żołądka. Zmniejszenie objętości żołądka powoduje, że uczucie sytości pojawia się bardzo szybko, aczkolwiek jest ono związane z ryzykiem występowania wymiotów i refluksu żołądkowo-przełykowego. Zdarza się, że pojawia się skłonność do zaparć oraz znacznie spada poziomu żelaza we krwi. W ciągu roku od zabiegu może zniknąć nawet 75 proc. Nadwagi, a ciśnienie i tętno stabilizuje się. Znacznie zmniejsza się też poziom cukru we krwi.
Walka z otyłością nie może być jednak rozpoczęta zbyt późno, gdyż bieg czasu może doprowadzić do przykrych w skutkach dolegliwości zdrowotnych, na przykład do przekształcenia się tolerancji glukozy w cukrzycę.
Autor: Anna Polit