Problemy z zachowaniem u dwulatka
Dwuletnie dziecko może dostarczyć rodzicom wiele radości, ponieważ zaczyna rozumieć otaczający świat, podejmuje próby samodzielności, padają pierwsze słowa „kocham cię”. Jednak potrafi również przysporzyć wielu zmartwień w związku ze swoim zachowaniem.
Napady złości dwulatka
Większość dwulatków miewa napady złości i nie jest to nic niezwykłego. Przyczyn takiego zachowania może być wiele, m.in. gniew, frustracja, zmęczenie, głód, a także strach. Napady złości częściej dotykają dzieci, które mają silny temperament.
Kiedy dziecko ma atak złości, należy być blisko niego, aby nie czuło się opuszczone. Warto panować nad swoimi emocjami i nie okazywać ani strachu, ani gniewu, ani bezsilności. Nie można również obiecywać dziecku rzeczy, których się nie dotrzyma, z nadzieją, że tym przekupimy małego złośnika. Kiedy napad złości minie, warto zająć się czymś pozytywnym i zapomnieć o nerwach.
Marudzenie
Jest to szczególnie denerwujące zachowanie. Dziecko samo nie wie, czego tak naprawdę chce. Trudno również to odgadnąć jego rodzicom. Często zdarza się, że dziecko nie mówi normalnie (chociaż już potrafi) tylko po prostu marudzi. Rodzic ma wtedy prawo domagać się, aby słowami wyraziło, czego chce. Być może taka prośbę trzeba będzie powtórzyć kilkanaście razy, może nawet kilkadziesiąt, ale z pewnością cierpliwość się opłaci i maluch przestanie marudzić albo przynajmniej ograniczy ten zwyczaj.
Zobacz również:
Negowanie
Dwuletnie dzieci mają skłonność do negowania wszystkiego, co nakazują im rodzice. Miewają ataki złości, gdy tylko ktoś będzie próbował im narzucić swoje zdanie. Często pojawia się również agresja ze strony dziecka. Wszystkiego chcą próbować samodzielnie i zadowolone są wtedy, kiedy nikt nie ingeruje w ich zadanie.
Warto pozwolić dziecku na odrobinę samodzielności, można pozwolić spróbować się samemu ubrać, czy umyć ząbki. Jednak wszystko w rozsądnych granicach i z zachowaniem bezpieczeństwa względem dziecka.
Faworyzowanie
Dzieci w wieku dwóch lat mają skłonność do faworyzowania jednego z rodziców. Nie można złościć się na pociechę z tego powodu. Wręcz przeciwnie – należy spędzać z nią więcej czasu. Okazać dużo cierpliwości, czułości i zrozumienia.
Dzieci w wieku dwóch lat dziecko może mieć różne problemy ze swoim zachowaniem. Rodzic musi wykazać się dużą cierpliwością, aby przetrwać niektóre z nich. Warto jednak pamiętać, że ten czas minie, a za klika lat złości i krzyki pociechy będziemy wspominać z sentymentem i uśmiechem na twarzy.