Szukaj

Astma a uprawianie sportu

Czy astma może odbierać szansę na realizację marzeń i planów? Odpowiedzią na to pytanie jest wypowiedź 7- krotnego mistrza olimpijskiego w pływaniu, Marka Spitza, który powiedział - Choć astma towarzyszy mi przez całe życie, nie odbiera mi szans na realizację moich marzeń i planów. Należy zerwać z błędnym przekonaniem, że sport szkodzi chorym na astmę. Jest wręcz przeciwnie. Uprawianie sportu pomaga chorym na tą chorobę!

Podziel się
Kobieta używająca inhalatora Smart PR

Dzieci astmatyczne

Aktywność fizyczna jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania człowieka. Zalecana jest również chorym na astmę. Szczególnie ważna jest aktywność fizyczna wśród dzieci astmatycznych. Dzieci z astmą powinny mieć zdecydowanie lepszą wydolność fizyczną niż ich zdrowi rówieśnicy. Należy pamiętać, że błędem jest zwalnianie ich z wysiłku fizycznego. Oczywiście przy zaostrzonej chorobie nie powinny one uprawiać sportu.

Dzieci astmatyczne niejednokrotnie przejawiają lęk przed wysiłkiem fizycznym. Jakie są tego przyczyny? Często wina stoi po stronie rodziców. Lęk dzieci przed ruchem jest lękiem rodziców tych dzieci. Niechęć dzieci do aktywności fizycznej wynika z negatywnej postawy rodziców wobec lekcji wychowania fizycznego. Jest to lęk przed dusznością.

Dzieci chore na astmę powinny uprawiać sport najlepiej, jak tylko potrafią, ponieważ ruch poprawia ogólną sprawność, rozwija mięśnie oddechowe, powoduje, że dzieci astmatyczne czują się lepiej psychicznie, nie czują się "gorsze" od swoich rówieśników. W myśl zasady „w zdrowym ciele – zdrowy duch” dzieci chore na astmę stają się bardziej pewne siebie, a sport pomaga im więcej osiągnąć.

Dzieci, które mają duszności po wysiłku fizycznym powinny zażywać przed lekcjami wychowania fizycznego leki, które hamują skurcz oskrzeli, który pojawia się po wysiłku, a w razie duszności lek rozszerzający oskrzela.

Dorośli astmatycy

Astma nie zamyka drogi do kariery sportowej. Przykładem jest wyżej wspomniany przeze mnie Mark Spitz czy łyżwiarka Tonja Harding. Warto również przytoczyć wypowiedź Leszka Blanika, który również walczy z astmą- „walczy sportem”. Sport pozwolił mu „uprawiać gimnastykę pod warunkiem, że będzie pilnie przestrzegał reguł leczenia. A wtedy nie było taki dobrych leków, jak teraz, tak wygodnych do przyjmowania. Jednak nie przeszkadzało mu to, choć czasami było trudno. Nierzadko, także później, miewał wątpliwości. Mieli je także jego lekarze. Jak np. przed wyjazdem na igrzyska do Pekinu. - Przestrzegali mnie, że tam taki kurz, smog, że mogę się źle czuć. Baliśmy się wszyscy. I co, okazało się, że moja kuracja została tak świetnie dobrana, że wywalczyłem medal bez uszczerbku dla zdrowia. Mało tego, zaobserwowałem, że sport wyraźnie mi służył. Kiedy uprawiałem go tak aktywnie, nie musiałem brać cały czas leków. Od dwóch lat nie uprawiam sportu czynnie i widzę, że teraz te leki są mi bardziej potrzebne niż wtedy. Mogę więc z całą stanowczością potwierdzić, że sport, aktywność fizyczna ma ogromnie korzystny wpływ na walkę z astmą.

Wskazówki, jak żyć z astmą i uprawiać sport!


  1. Dzieci z astmą powinny uprawiać sport, jednak nie należy zapominać o pewnych ograniczeniach, które je dotykają.
  2. Celem leczenia astmy jest umożliwienie chorym na astmę prawidłowego funkcjonowania w środowisku.
  3. Uprawianie sportu przez chorych na astmę powoduje: prawidłowy rozwój mięśni, zwiększa wydolność oddechową, korzystnie wpływa na psychikę chorego, ze względu na to, że jest bardziej akceptowany przez środowisko, w którym przebywa.
  4. Wśród dyscyplin sportowych, najbardziej zalecane są: pływanie, chód, jazda na rowerze, gry zespołowe, sporty walki, tenis, biegi krótkodystanowe. Niezalecane są natomiast sporty zimowe, które charakteryzują się ogromną intensywnością, np. biegi narciarskie czy łyżwiarstwo.
  5. Każde zajęcia sportowe powinny być poprzedzone 15 - 30 minutową rozgrzewką, która obejmuje m.in. ćwiczenia, które rozciągają i rozgrzewają mięśnie, bieg krótkodystansowy. Natomiast po zakończeniu chory na astmę powinien wykonywać 10- 15 minutowe ćwiczenia, które mniej obciążają, rozluźniają i uspokajają.
Autor:

Albert Bąk