Szukaj

Zakażenie wirusem opryszczki zwykłej

Opryszczka zwykła wywołana jest wirusem Herpes simplex typu I i II (HSV-I, HSV-II). Jest to jedna z najczęstszych chorób skóry i błon śluzowych o przewrotowym i nawrotowym przebiegu. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową, przez dotyk lub drogą kontaktów seksualnych. Może być przenoszony przez osobę zakażoną, która w danej chwili nie wykazuje objawów.

Podziel się
Opryszczka Wikipedia
Do zakażenia może dojść przez cały rok. Po pierwszym zakażeniu wirus pozostaje utajony w organizmie i ujawnia się w chwili osłabionej odporności organizmu.

Przyczyny powstawania opryszczki:

  • przeziębienie lub grypa
  • wahania temperatury
  • zmęczenie
  • osłabienie organizmu
  • gorączka
  • ekspozycja na promieniowanie słoneczne
Okres rozwoju choroby trwa od 1 – 26 dni. Zmiany skórne wywoływane przez opryszczkę typu 1 pojawiają się na twarzy, rogówce i błonach śluzowych jamy ustnej.

Objawy opryszczki typu 1:

  • swędzenie
  • zaczerwienienie skóry
  • lekki obrzęk
  • liczne pęcherzyki
Wirus typu 2 wywołuje zmiany na skórze i błonach śluzowych wewnętrznych narządów płciowych oraz ich okolicy.

Objawy mogą tworzyć następujące zespoły chorobowe:

  • opryszczkowe zapalenie jamy ustnej
  • opryszczka genitalia
  • opryszczkowe zapalenie mózgu
  • opryszczka noworodków
  • wyprysk opryszczkowy.
Diagnozę stawia się na podstawie typowego obrazu klinicznego i badań serologicznych. Bardzo szybkie jest wykonanie badania zeskrobin ze zmian chorobowych, wykrywając tzw. komórki olbrzymie i wtręty wewnątrzjądrowe.

W leczeniu opryszczki zwykłej bardzo ważne jest przestrzeganie higieny i unikanie przenoszenia palcami wydzieliny z pęcherzyków. W niektórych przypadkach stosuje się jedynie leczenie miejscowe – przeciwzapalne i przeciwwirusowe. W cięższych postaciach dodatkowo podaje się doustnie lub dożylnie acyklowir. Nie wynaleziono dotychczas skutecznej szczepionki przeciwko wirusowi opryszczki.