Szukaj

Zakażenie wirusem cytomegalii

Wirus cytomegalii należy do rodzimy wirusów Herpesvirdae. Do pierwszego zakażenia dochodzi zazwyczaj w dzieciństwie. Wirus znajdujący się już w organizmie może przetrwać w postaci utajonej przez wiele lat i ujawnić się w chwili obniżenia odporności organizmu.

Podziel się
Wirusy
Wirus wywołujący cytomegalię znajduje się w zakażonych tkankach, ślinie i moczu. Zarazić można się przez bezpośredni kontakt z osobą chorą. Może również dojść do zakażenia po przetoczeniu zainfekowanych preparatów krwiopochodnych w przeszczepieniu narządów od dawcy, który jest nosicielem wirusa. W niektórych przypadkach może dojść do zakażenia noworodka przez łożysko.

Choroba wylęga się w organizmie od 3 do 6 tygodni i może obejmować różne narządy i układy.

Objawy choroby u noworodków:

  • zapalenie wątroby połączone ze zbyt długo utrzymującą się żółtaczką
  • niedokrwistość hemolityczna
  • upośledzenie słuchu
  • zapalenie siatkówki
  • upośledzenie rozwoju umysłowego

Objawy u chorych z obniżoną odpornością:

  • gorączka
  • objawy jak w mononukleozie zakaźnej
  • dysfagia
  • nudności
  • bóle brzucha
  • biegunka
  • krwawienie z przewodu pokarmowego
  • perforacja
Osoby z odpowiednio działającym układem odpornościowym przeważnie nie odczuwają żadnych dolegliwości.

Lekarz stawia diagnozę na podstawie wywiadu lekarskiego, badań laboratoryjnych, serologicznych i molekularnych. Niekiedy przeprowadza się także badania histopatologiczne, cytologiczne i immunohistoczemiczne.

Osoby, u których nie występują zaburzenia pracy układu odpornościowego nie potrzebują zazwyczaj leczenia. Natomiast chorzy ze zmniejszoną odpornością leczeni są gancyklowirem podawanym dożylnie.

Póki co nie istnieje szczepienie ochronne pozwalające zapobiegać chorobie. Kobiety w ciąży, u których nie wykształciły się przeciwciała powinny być dokładnie monitorowane.