Szukaj

Rak oskrzeli jako jeden z najczęstszych nowotworów

Rak oskrzeli jest jednym z najczęściej występujących nowotworów. Rak oskrzeli stanowi prawie 90% wszystkich nowotworów płuc. Jest pierwszym nowotworem pod względem częstości występowania u mężczyzn, a u kobiet drugim. Najwyższa zapadalność przypada na wiek między 55  - 60 rokiem życia. Rokowania nie są zbyt dobre, przeżycie 5 lat wynosi około 14%.

Podziel się
Palący mężczyzna

Istnieją 3 główne czynniki wywołując raka oskrzeli:

  • karcynogeny – czynniki rakotwórcze. Głównym czynnikiem wpływającym na rozwój raka jest wdychanie dymu tytoniowego, zarówno przez palaczy jak i przez palaczy biernych.
  • azbest -  jest drugą najważniejszą przyczyną powodującą raka. Jego działanie zwiększa palenie tytoniu. Inne karcynogeny to np. związki arsenu, chromu, nikiel, substancje radioaktywne oraz czynniki środowiskowe.
  • uwarunkowania anatomiczne – rak oskrzeli powstaje często w bliznach, ścianach jam, a także u chorych z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
Uważa się także, iż czynniki genetyczne odgrywają również ważną rolę w powstawaniu raka oskrzeli. Nowotwór oskrzeli występuje ponad 2 razy częściej u potomstwa osób z tą chorobą.

Rak oskrzeli występuje w 4 typach histologicznych:

  • rak płaskonabłonkowy – występuje w ponad połowie nowotworów, powstaje z komórek płaskich nabłonka, zazwyczaj znajduje się centralnie.
  • rak drobnokomórkowy – pojawia się w około 1/4 przypadków raka oskrzeli, rozwija się bardzo szybko i ma bardzo złe rokowania, bardzo często daje przerzuty.
  • gruczolakorak – powstaje z komórek gruczołowych, umiejscawia się najczęściej obwodowo, występuje najczęściej u osób niepalących
  • rak wielkokomórkowy – zazwyczaj poprzez układ chłonny daje przerzuty do okolicznych węzłów chłonnych, natomiast  drogą krwionośną przerzuca się do wątroby, mózgu, nadnerczy i kości.

Objawy:

  • kaszel
  • duszność i ból w klatce piersiowej
  • krwioplucie
  • porażenie nerwu krtaniowego wstecznego
  • wysięk opłucnowy
  • zaczerwienienie twarzy, szyi oraz obręczy barkowej.
Diagnozę opiera się głównie na badaniu radiologicznym. Wykazuje on wielkość zmian oraz ich umiejscowienie. Inne badania to tomografia komputerowa oraz rezonans magnetyczny.

We wczesnym okresie choroby najbardziej skutecznym rodzajem leczenia może być usunięcie zmian nowotworowych. Niezwykle ważne jest rzucenie palenia. Czasem należy usunąć płat lub całe płuca, ponieważ miejscowe resekcje guzów może wiązać się z dużym ryzykiem nawrotów. Zaawansowane stadium choroby wiąże się zazwyczaj z bardzo złym rokowaniem, chory nie poddaje się dostępnemu obecnie leczeniu.