Szukaj

Zmagania z opryszczką

Opryszczka jest dość powszechnie występującym i nawracającym schorzeniem, które dotyka skóry i błon śluzowych. Za jej wywołanie odpowiedzialny jest wirus Herpes simplex, którego nosicielem jest niemalże każdy. Wirus ten pasożytuje w komórkach nerwowych i zdarza się, że pozostaje w uśpieniu przez kilka lat.

Podziel się
Opryszczka Wikipedia
Z reguły budzi się pod wpływem jakiś bodźców z zewnątrz. Mowa tutaj o takich czynnikach jak stres, zmęczenie czy obniżenie odporności. Osoby dotknięte opryszczką postrzegają tę przypadłość głównie jako defekt kosmetyczny. Jak się okazuje nieleczona opryszczka może doprowadzić do poważnych powikłań. Jednak nie ma powodów do obaw ponieważ współczesna medycyna opracowała wiele skutecznych środków, które pomagają skutecznie walczyć z wirusem.

Wirus, który choć raz wniknął do organizmu pozostaje w nim już na zawsze. Zamieszkuje on w układzie nerwowym, a układ odpornościowy nie jest w stanie go wykryć. Wirus Herpes simplex ma bardzo złożoną budowę przez co jest samowystarczalny, a to z kolei umożliwia mu atakowanie różnych typów komórek.

Aktywny wirus opryszczki zajmuje się produkowaniem białek, których celem jest zaburzenie prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego. W stanie uśpienia wirus przestaje produkować białka, dlatego też nie stanowi zagrożenia z punktu widzenia układu immunologicznego. Uśpienie Herpes simplex jest jednak bardzo złudne. Znajdujący się w zwojach nerwowych wirus czyha na odpowiedni moment by zaatakować.

Wyróżniamy dwa typy wirusa opryszczki zwykłej:

  • HSV-1 (opryszczka wargowa)
  • HSV-2 (opryszczka narządów płciowych)

Zarażenie wirusem

Zarażenie wirusem nie jest trudne. Herpes simplex przenosi się stosunkowo łatwo drogą kropelkową bądź też w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą zainfekowaną. Warto z tego względu uważać przy relacjach z osobami, u których występują symptomy opryszczki. Przede wszystkim należy w takim wypadku unikać pocałunków, picia z tego samego kubka, jedzenia tymi samymi sztućcami, itp.

Uaktywnienie się wirusa

Wirus uaktywnia się z reguły w sytuacjach, gdy występuje obniżona odporność organizmu. Często ma to bezpośredni związek z występowaniem chorób, których efektem jest podwyższona temperatura ciała. Zagrożenie pojawia się również przed i w trakcie miesiączki, wskutek niedożywienia, stresu, przemęczenia, wyziębienia lub przegrzania organizmu. Uaktywniony wirus prowadzi do wystąpienia objawów takich jak uczucie kłucia, swędzenia czy pieczenia co poprzedza pojawienie się schorzenia. Namnożenie się wirusa przyczynia się do pojawienia na skórze pęcherzyka wypełnionego płynem surowiczym.

Symptomy

  1. Faza mrowienia – uczucie swędzenia i pieczenia w zakażonym miejscu, faza trwa 1-2 dni.
  2. Faza pęcherzyka – na zaczerwienionym miejscu pojawia się grudka, która przekształca się z pęcherzyki.
  3. Faza sączenia – z pęcherzyków sączy się płyn, w tym okresie wirus może się przenieść na inne osoby.
  4. Faza strupa – nadżerki zasychają i goją się co prowadzi do tworzenia się strupów. Strupków nie należy dotykać, uszkodzone krwawią i powodują ból.

Leczenie

Opryszczkę należy leczyć. Brak leczenia może doprowadzić do poważnych powikłań. Skutecznym środkiem w walce z opryszczką jest acyklowir. Substancja ta wnika do komórki zarażonej wirusem i skutecznie działa na hamowanie rozwoju wirusa.