Uzależnienie seksualne
Uzależnienie seksualne to problem dotyczący zarówno kobiet jak i mężczyzn. Statystycznie rzecz biorąc, częściej problem dotyczy jednak panów niż pań. Mimo tego, konsekwencje dla obydwu stron są równie niebezpieczne.
O uzależnieniu seksualnym mówi się w momencie, kiedy dana jednostka nie jest w stanie funkcjonować w sposób prawidłowy. Popęd seksualny jest tak silny, że nie pozwala się skoncentrować i prawidłowo wykonywać nawet pracę. Dla osoby o tego typu problemach bodźce pojawiają się praktycznie wszędzie. Na ulicy, w pracy czy nawet na zakupach. Kiedy tego typu myśli zakłócają codzienne wykonywanie czynności, a wszystko kończy się na częstych masturbacjach czy współżyciach seksualnych, można diagnozować uzależnienie seksualne.
Z pozoru może wydawać się, że to nic złego. Tak samo jak częste erotyczne fantazje. Takie zachowania występują u zdecydowanej większości ludzi. Dlatego na samym początku problem jest bardzo często bagatelizowany. Dopiero, kiedy problem staje się bardzo uciążliwy, systematycznie zakłóca ciąg pracy, a jedynym rozwiązaniem jest zaspokojenie pragnienia, pojawia się problem, który jeszcze wtedy można w miarę szybko wyleczyć nawet własną silną wolą. Dopiero, kiedy masturbacja czy współżycie nie wystarcza, a po jakimś czasie (niekiedy może być to nawet 30-40 minut) pojawiają się znowu symptomy uzależnienia, to problem może być poważny.
Zobacz również:
Poważny dlatego, że gdy dana jednostka dodatkowo nie posiada partnera, z którym mogłaby współżyć seksualnie, a dodatkowo, gdy jedynym wyjściem jest jedynie masturbacja, taka osoba może pogorszyć swoje relacje społeczne i jednocześnie nabawić się problemów emocjonalnych.
Jak rozpoznać seksoholizm?
Uzależnienie seksualne często charakteryzuje się tym, że jednostka stara się kontrolować swój problem. Bardzo często jednak bez skutków, znów wracając do punktu wyjścia i znów starając się kontrolować swój popęd. Istnieje szereg potencjalnych zachowań, które umożliwią indywidualne rozpoznanie uzależnienia.
- Nieudolne próby kontrolowania lub ograniczania zachowań seksualnych,
- niekontrolowane zachowania seksualne, bądź zachowania nieplanowane,
- poszukiwanie sytuacji seksualnych,
- poszukiwanie partnerów seksualnych,
- oddawanie się eskapadom seksualnym,
- odsunięcie rodziny bądź przyjaciół w zamiana za przyjemności seksualne,
- kłopoty finansowe wynikające z zachowań seksualnych,
- nierezygnowanie z zachowań seksualnych nawet przy kłopotach z nich wynikających,
- poczucie nienasycenia,
- poszukiwanie ciągle nowych doznań,
- częste zmiany pożądanych „obiektów” seksualnych,
- rezygnacja z życia towarzyskiego an rzecz życia seksualnego,
- odczuwanie niepokoju przy braku zaspokojeniu potrzeby seksualnej,
- odbieranie zachowań płci przeciwnej jako zachowania seksualne.
Leczenie seksoholizmu
Problem może być bardzo wstydliwy. Jeżeli samokontrola nie wystarcza można spróbować porozmawiać z najbliższą osobą. Jednak gdy jednostka woli, by problem pozostał tajemnicą najlepszym rozwiązaniem będzie udanie się do specjalisty, który pomoże stanąć na nogi i wrócić do normalnego życia.