Lekomania czyli uzależnienie od leków

Lekomania czyli uzależnienie od leków jest chorobą psychiczną. Dotyczy częściej kobiet niż mężczyzn, zwłaszcza w przedziale wiekowym od 35 do 55 lat. Dla lekomana tabletki stają się czymś najważniejszym, bez czego nie może obyć się w ciągu dnia. Oczywiście ich działanie z biegiem czasu staje się złudne dla osoby uzależnionej, a ulgę przynosi sam fakt zażycia tabletki.

Fot. Nicole D. / sxc.hu

Czym jest lekomania?

Najczęściej dotyczy to tabletek na ból, nerwy, leków nasennych, dopingujących, hormonalnych czy euforyzujących. Osoba uzależniona od leków nie jest w stanie normalnie funkcjonować bez ich zażywania. Na nic zdają się interwencje rodziny czy najbliższych krewnych z otoczenia. Obroną może być argument, że jest to atak na autonomię lekomana. W umyśle chorego zagnieżdzają się myśli, a konkretnie pojawia się stan psychiczny, który jest wynikiem interakcji danego lekarstwa z organizmem ludzkim. Wraz z rozwojem choroby, dzienne zapotrzebowanie na przyjmowanie leków wzrasta, gdyż chory nie jest wystarczająco usatysfakcjonowany działaniem dotychczasowej ilości. W ten sposób sięga systematycznie po większą ilość tabletek, by tylko otrzymać pożądany efekt. Wraz ze zwiększoną ilością zażywanych leków, wzrasta również ryzyko skutków ubocznych. Zaliczyć do nich można wymioty, zatrucia a w najgorszych przypadkach – zgon. Wyróżnia się dwa typy uzależnień od lekarstw:

• przyzwyczajenie – lekka postać uzależnienia,
• nałóg – ciężka forma uzależnienia.

Warto dodać, że w wielu przypadkach lekarstwa, zwłaszcza te przeciwbólowe, likwidują głównie objaw a nie przyczynę bólu. To działa w ten sposób, że chory nie odczuwa żadnych dolegliwości ale nie oznacza to, że nic się nie dzieje. Ból jest sygnałem dla organizmu, takim systemem ostrzegawczym, który informuje, że coś się dzieje nie tak. Z tego również powodu, lekomania lub nazywana również często farmakomania, może być bardzo niebezpieczna. Zwłaszcza, gdy chora jednostka nie jest świadoma zagrożenia.

Kogo może dotyczyć lekomania?

Tak jak już zostało wspomniane, lekomania dotyczy częściej kobiet w przedziale wiekowym 35-55 lat. Nie oznacza to jednak, że praktycznie nie występuje u mężczyzn. Najbardziej narażonymi osobami są te, które cierpią między innymi na:

• zaburzenia emocjonalne,
• depresje,
• choroby psychiczne,
• nerwice,
• psychozy,
• nierozwiązane problemy z dzieciństwa,
• traumy powypadkowe.

Lekomania może dotyczyć nawet osób bez problemów zdrowotnych, które „faszerują” swój organizm, bo wydaje im się, że dzięki temu czują się lepiej i są zdrowsze. Zalicza się do tego wiele preparatów wspomagających, suplementów diety, witamin, pastylek na poprawę humorów, leków na sen i wiele, wiele innych specyfików. Wielu osobom wydaje się, że to nic złego, jak rano przyjmować będzie leki na poprawę humoru, po południu tabletki na zrzucenie wagi a wieczorem na sen. Gdy do tego dochodzi nieodpowiednia dieta, a tym bardziej brak aktywności fizycznej, to skutki tego typu działań mogą pojawić się bardzo wcześnie. Chudnięcie, poprawianie humoru nie może opierać się wyłącznie na lekach, gdyż ludzki organizm nie tak przez proces biologiczny został przygotowany.