Szukaj

Choroba Leśniowskiego Crohna

Choroba Leśniowskiego Crohna jest zapaleniem obejmującym wszystkie ściany jelita. Choroba jest uwarunkowana genetycznie. W przeważającej częściej przypadków umiejscawia się w jelicie krętym, niekiedy jednak może się również pojawić w odbycie lub na języku.

Podziel się
Układ trawienny Fot. Natalia Groń

Objawy:

  • ból brzucha
  • biegunka
  • wzdęcia
  • guzowaty opór w jamie brzusznej;
  • zmiany okołoodbytniczne
  • gorączka
  • niedokrwistość
  • leukocytoza
Niekiedy mogą wystąpić także objawy pochodzenia pozajelitowego, np. zapalenie tęczówki, zapalenie stawów, zapalenie dróg żółciowych oraz objawy skórne.

Chorobę Leśniowskiego Crohna należy różnicować z zapaleniem wyrostka robaczkowego. Ma ona charakter nawrotowy i ustępuje zazwyczaj po roku lub dwóch.

Powikłania:

  • zaburzenia wzrostu u dzieci
  • rak okrężnicy
  • rak odbytnicy
  • amyloidoza
Diagnozę lekarz stawia na podstawie badania okrężnicy metodą podwójnego środka cieniującego oraz wlewu do jelita cienkiego. Do dodatkowych badań należy koloileoskopia, biopsja ropni okołoodbytniczych, ultrasonografia oraz scyntygrafia leukocytowa.

Leczenie polega przede wszystkim na suplementacji białka, elektrolitów, witamin i żelaza. Jeśli występuje niedokrwistość podaje się erytropoetyny. W przypadku zaostrzenia choroby stosuje się glikokortykosteroidy.

W razie pojawienia się przetok jelitowych lekarz zaleca podanie metronidazolu o działaniu bakteriobójczym na beztlenowe bakterie jelitowe. Chorzy zazwyczaj wymagają pomocy psychologa ze względu na częste nawroty choroby. Leczenie operacyjne konieczne jest u pacjentów, u których doszło do zwężenia jelita.