Szukaj

Współuzależnienie

Współuzależnienie jest to forma zaburzonych relacji interpersonalnych pomiędzy partnerami. Uzależnienie jednej z osoby wpływa na cały system rodzinny. Pojęcie to powstało w latach osiemdziesiątych, kiedy popularne stało się słowo współalkoholik. Były to osoby bardzo silne związane z człowiekiem, który miał problemy alkoholowe.

Podziel się
Kobieta
Wszelkie tego typu uzależnienia, nie tylko od alkoholu, ale także od innych substancji tworzą podobne relację pomiędzy osobą uzależniona a współuzależnioną. Podmiot taki rozwija w sobie szczególną więź z nałogowce, gdyż ma niepohamowane poczucie kontrolowania i sprawowania opieki nad partnerem.

Zachowanie osoby współuzależnionej

Osoba, która jest dotknięta współuzależnieniem zazwyczaj wyrzeka się życia osobistego, zaniedbuje swoje sprawy oraz interesy. Jest to bardzo poważny problem, gdyż osoba taka skupia cała swoja uwagę na partnerze, za którego czuje się odpowiedzialna, przez co zaburza swoją przestrzeń psychologiczną. Taka relacja przeradza się w formę rodzic - dziecko. Osoba współuzależniona przyjmuję rolę wybawiciela, zaś uzależniony stara się bojkotować taką troskę przez co dalej tkwi w nałogu.

Współuzależnienie jest bardzo trudną długotrwałą relacją, która niszczy życie członków rodziny. Pomimo tego, że partner nałogowca, uważa że wszystko jest w porządku bo kontroluję całą sytuacje, to jednak tak nie jest. Ogranicza to poważnie swobodę wyboru osoby uzależnionej, przez co pogarsza to jej położenie i możliwość poprawy na lepsze. Taki scenariusz bardzo trudno jest zmienić, szczególnie kiedy osoba uzależniona jest nieodpowiedzialna a partner ma złudzenie sprawowania kontroli nad całym jej nałogiem.

W takiej rodzinie zazwyczaj dochodzi do patologicznych sytuacji oraz zaburzeń zachowania. Pojawiają się takie uczucia jak gniew, smutek, poczucie krzywdy oraz niemocy. Może to poważnie rzutować później na dalsze życie dzieci. Często nałogi są ukrywane przez członków rodziny, ze względu na środowisko i wstyd przed własnymi przyjaciółmi oraz rodziną.

Konsekwencje życia z nałogowcem mogą być na rożnym podłożu. Trzeba podkreślić, że nie jest to choroba, ale raczej zespół nieprawidłowego przystosowania się do sytuacji problemowej, jaka nastąpiła w rodzinie. Taka osoba wykazuje ostrą reakcję na stres, przez co mogą się u niej rozwinąć nerwicę. Zazwyczaj, również przejmuje odpowiedzialność za picie partnera. Można to zważyć w kontrolowaniu jego nałogu, ukrywaniu uzależnienia oraz często płaceniu jego długów czy utrzymywaniu jego dobrego wizerunku. Współuzależniony przejmuje, także obowiązki osoby z nałogiem, które są przez nie zaniedbywane. Przez co może to się odbijać na jej stanie zdrowia i psychice.

Współuzależniony ma poczucie pustki, samotności, niemożności oraz braku nadziei. Związane jest to z zaburzeniami emocjonalnymi oraz z zakłóceniami czynności poznawczych. Ma ona trudności w rozpoznawaniu własnych potrzeb oraz pragnień, przez co odczuwa wyraźne obniżenie jakości życia. Współuzależnionymi zazwyczaj są osoby dorosłe, gdyż dzieci nie mają wyboru rodziny i sytuacji jaka ich spotkała. Po prostu zastała ona im odgórnie narzucona i muszą się z nią zmagać.

Pomoc

Pomimo tego, że współuzależnienie nie jest zaliczane do chorób to osoba, którą ono dotyka powinna poszukać pomocy. Szczególnie u psychologów, gdyż to pozwoli na odzyskanie zdrowia psychosomatycznego. Takiej pomocy można szukać w placówka terapii dla osób uzależnionych, często są one bezpłatne. Poza taką pomocą ważne jest wsparcie ze strony innych członków rodziny.