Śpiączka hipometaboliczna
Śpiączka hipometaboliczna jest to stan występujący w przebiegu ciężkiego niedoboru hormonów tarczycy. Do śpiączki najczęściej dochodzi w przypadku nieleczonej pierwotnej niedoczynności tarczycy wskutek działania czynnika dodatkowego, np. urazu, infekcji, zabiegu chirurgicznego lub ekspozycji na zimno.
Objawy:
- śpiączka
- hipotermia
- nieprawidłowy rytm serca
- kwasica oddechowa
- hipoglikemia
- zaburzenia gospodarki wodno – elektrolitowej
- zamroczenie
- stupor
- częściowa utrata świadomości
Zobacz również:
- Wirusowe zapalenie opon mózgowo – rdzeniowych
- Niedoczynność gruczołów przytarczycznych
- Pierwotna nadczynność gruczołów przytarczycznych
- Przewlekłe zapalenie trzustki
- Zapalenie zatok
- Wstrząs kardiogenny – przyczyny, objawy, leczenie
- Choroba Heinego – Medina, czyli nagminne porażenie dziecięce
- Posocznica - czynniki ryzyka, objawy, leczenie
Leczenie
W leczeniu zazwyczaj potrzebna jest hospitalizacja na oddziale intensywnej opieki medycznej. Najważniejsze jest suplementacja hormonów tarczycy oraz objawowe wyrównywanie zaburzeń metabolicznych.W przypadku, gdy zamiast śpiączki hipometabolicznej pojawi się również niedoczynność kory nadnerczy zalecane jest podawanie steroidów. Zazwyczaj podaje się hydrokortyzon.
Po pojawieniu się niewydolności oddechowej potrzebne jest intubacja pacjenta i zapewnienie oddechu wspomaganego. Istnieje duże ryzyko zachorowania na zapalenie płuc, więc zaleca się także podawanie antybiotyku o szerokim zakresie działania.
Rokowania śpiączki hipometabolicznej są złe. Jeżeli nie zostanie podjęte odpowiednie leczenie śpiączka prowadzi do zgonu. Nawet w przypadku leczonej choroby śmiertelność wynosi blisko 80%.