Objawy alkoholizmu

Alkoholizm to choroba, która może dosięgnąć każdego. Często traktowana jest jako pewna odskocznia i lek na problemy. Nic więc dziwnego, że w świecie pełnym stresu i problemów uzależnienie to dotyka coraz szersze rzesze osób. Kiedy jednak możemy stwierdzić, że mamy do czynienia z prawdziwą chorobą alkoholową?

Niestety w takich przypadkach osoba chora jako ostatnia zauważa swój problem. Dlatego niezwykle ważna jest reakcja otoczenia, obserwacja, z której wywnioskować możemy, że ktoś potrzebuje opieki, pomocy i wsparcia. Bez tych czynników szanse na wyleczenie z alkoholizmu są nikłe- jest to zbyt wielki problem i trudno pozbyć się go samemu.

Nie możemy nikomu zabronić spożywania napojów wysokoprocentowych, gdyż, jak wiadomo, wszystko jest dla ludzi- pamiętajmy jednak, że w odpowiednich ilościach. Tych, alkoholik nie potrafi kontrolować, nie zdaje sobie sprawy ze swojego postępowania, a nawet jeżeli jest świadom zagrożeń jakie alkoholizm niesie za sobą, to nie potrafi z dnia na dzień tego zatrzymać, pogrążając tym samym życie swoje i najbliższych.

Czynniki sprzyjające

Jednoznaczna przyczyna tego problemu medycznego nie jest znana. Jako podłoże traktuje się często uwarunkowania psychiczne, a więc chęć ucieczki od świata (co poniekąd umożliwia upojenie alkoholowe), stany depresyjne, frustracje, stresy. Duże znaczenie mają wzorce wynoszone z domu (dzieci alkoholików są bardziej podatne na problem), środowisko w którym przebywamy, a nawet uwarunkowania kulturowe. Niewątpliwie na szybkość wejścia w uzależnienie ma wpływ dojrzałość organizmu, zwłaszcza ośrodkowego układu nerwowego.

Nadużywanie, a alkoholizm

Mimo, że pojęcia te mają ze sobą wiele wspólnego to nie oznaczają one tego samego! Nadużywanie może prowadzić do problemów społecznych, interpersonalnych lub prawnych. Objawia się zaniedbywaniem obowiązków i interesów swoich i najbliższych. Jest pierwszym krokiem do uzależnienia, jednak sam alkoholizm to przede wszystkim nieumiejętność panowania nad sobą, swoim życiem, niekontrolowana chcę „zaglądania do kieliszka” i niemożność pozostawania w abstynencji przed długi czas.

Prosta droga w dół

Rozwój choroby alkoholowej możemy podzielić na poszczególne fazy. W pierwszej chory odczuwa silną relację z napojami wysokoprocentowymi poprzez spożywanie i emocje jakie wywołują. Zaczyna dostrzegać w tym pewną przyjemność, której z czasem pragnie coraz więcej. Wytwarza się wówczas rodzaj pewnego zaufania, które powoduje niezawodność alkoholu. Niepokojące są też objawy odstawienne po zaprzestaniu picia (nudności, pocenie się, drżenie, niepokój), jak również pojawienie się tolerancji na alkohol (chory potrzebuje coraz większych dawek do osiągnięcia tego samego stanu upojenia).

W kolejnej fazie napoje procentowe nie są już kompanem, ale potrzebą. Chory traci kontrolę nad sobą, zaniedbuje swoje obowiązki rodzinne, domowe, zawodowe, porzuca swoje zainteresowania i nie rzadko izoluje się od przyjaciół.  Zmienia się sty życia, który zdeterminowany jest alkoholem- człowiek stale myśli o piciu, nie umie go sobie odmawiać i szuka jak najwięcej okazji do picia. Odznacza się pomysłowością na temat usprawiedliwień nieobecności i schowków na butelki. Łatwo jest na tym etapie wyczuć, że ktoś jest z nami nieszczery a jego wymówki naiwne i mało prawdopodobne.

Trzecie faza następuje wtedy, gdy chory nie poczuwa żadnej odpowiedzialności, jest wyczerpany zarówno fizycznie jak i psychicznie, ale przy tym dba o to by nie zabrakło mu alkoholu.  Miewa nieuzasadnione lęki, czuje się nieswojo, jest lekko otępiony- traci całkowity kontakt z rzeczywistością, wkraczając wówczas w inną- „alkoholową”.

Mechanizmy obronne

Uzależniony nie chce dopuścić do siebie świadomości o tym, że jest uzależniony. Aby usprawiedliwić swoje decyzję o piciu alkoholu, rozwija w sobie mechanizmy obronne. Pozwalają one utrzymać stan pewnej iluzji, zwalczyć problemy adaptacji w świecie i zmniejszyć poczucie winy. Dla alkoholika stanem, normalnym jest upojenie, a trzeźwość go męczy. Pije więc, bo musi i nie potrafi żyć inaczej. Ma silne poczucie strachu, nieumiejętności i nieudolności odnalezienia się między ludźmi.

Dzisiaj, istnieje wiele organizacji wspierających alkoholików. Uzależnieni między sobą boją się przyznać do nałogu, ponieważ częste odrzucenie przez społeczeństwo, brak wsparcia w rodzinie powoduje depresje i pogłębia chorobę. Dlatego niezwykle ważne jest, obok wczesnego rozpoznania i skierowania do specjalisty, aby nie odtrącać nałogowca nawet jeśli to on będzie odtrącał nas. Sam alkoholik musi zdać sobie sprawę, że alkohol w żadnym wypadku nie jest rozwiązaniem problemów, ale ich mocnym i niezawodnym źródłem.

Autor: Agnieszka Augustowska

Źródła:
http://www.medical4u.pl/nalogi/Naduzywanie+alkoholu+u+kobiet-269/
http://www.biomedical.pl/zdrowie/alkoholizm-przyczyny-formy-objawy-leczenie-2502.html